Atölye, Nisan- Mayıs- Haziran aylarını içeren 3 aylık karantina döneminde zamanımın çoğunu geçirdiğim atölyemde ürettiğim işlerin bir sergisi bu. Hem geleneksel hem dijital işlerden oluşan bir sergi bu… Ayrıca, sürece tanıklık etmesi açışından eskizlere ve eskiz defterlerine de yer veriyor. Benim için karantina yalnızlıkla yüzleştiğim bir dönem oldu. Burada bahsettiğim daha çok fiziksel bir yalnızlık. Düşünsel yalnızlık nispeten de olsa sanatla, edebiyatla, felsefeyle kendine bir yoldaş bulabiliyorken fiziksel yalnızlık, özellikle de bu deneyim bağlamında bana çok daha dermansız bir durum gibi geldi. Karantina öncesinde de evden çalışıyordum. Dolayısıyla aslında yalnız olma hali benim için hem tanıdık hem de alışıldık bir hal. Ancak bu bahsettiğim, benim bilinçli olarak seçtiğim, üretimim için gerekli bulduğum yalnızlıktan ziyade bir tek başınalık hali. Üstelik aylarca süren ve tüm dünyayı altüst eden bir pandemiden de bağımsız bir hal. Eve kapanma sürecine girmemizle birlikte mekânıma dışardan giren, hayatın devamlılığını hissettiren ve her an dâhil olabileceğim şehrin o ılık sesi birden kesildi. Üstelik ben de kısa süreliğine sayfiyeye taşındım. Orada da sayfiyeye özgü şehre oranla daha farklı ama yine akışkan olan sesler kesikti. Dışarıdan içeri akan hayatla içeriden dışarı akacak olan hayatın arasında büyük bir blokaj vardı sanki. Her gün yenilenen haberlerle artan belirsizlik hissi, endişe ve sevdiklerimi görememe, sarılamama, dokunamama hali ile umutsuzluğun kıyılarında dolaşırken tutunduğum yer yine sanat oldu. Sanatın iyileştirici gücü sadece üreten için değil deneyimleyen için de söz konusu. Biraz da bu sebeple bu online sergiyi hazırladım. Hala bu sürecin içindeyiz çünkü. Buradaki işler yalnız olma haline odaklanıyor. Bu halin içindeki deneyimleri sorgularken aynı zamanda bir umut arıyor. Umut var. Yalnızlığın içinde de olsa üretebiliyorum çünkü, evden çalışmaya devam edebiliyorum, sağlıklıyım ve elimdeki azla var olmaya, çoğalmaya devam edebiliyorum. Bu anlamda şanslıyım. Bu anlamda şanslı olanların da bu süreçte bunun farkına varmış olduklarını düşünüyorum. Çünkü bunlar çok ama çok değerli.